Ang INGGIT ay mapaminsala.

Ang inggit ay nakamamatay. Ito ay mapaminsala. Pinapatay nito ang ating relasyon sa Diyos, sa ating kapwa, at sa ating sariling pagkatao. Ang inggit ay kasalanan. Nasasaktan ang Puso ng Diyos sa tuwing tayo ay naiinggit, sapagkat ito'y pakahulugan na wala tayong tiwala sa kabutihan at kapangyarihan ng Diyos na magkaloob ng mga biyaya. 

Narito ang ilang mga pamamaraan upang mawala o maiwasan ang inggit sa ating mga katawan:

• Manalangin. Sa tuwing tayo ay makakaramdam ng inggit, tumakbo po tayo sa Panginoon sa pamamagitan ng pananalangin. Hilingin natin sa Diyos na pagkalooban tayo ng grasya na mamuhay ng kontento. Sa panalangin ay napapalapit tayo sa Panginoon. Ang taong malapit sa Panginoon ay may lakas upang mapaglabanan ang masama, kabilang na ang inggit. 

• Tumingin sa mga sariling biyaya at huwag magkumpara sa iba. Ang Diyos ay nagbibigay ng biyaya sa lahat. Hindi natin kailangan tumingin sa pag-unlad ng iba at ikumpara ang ating buhay. Tignan natin ang ating personal na buhay at kung paano, mula noon hanggang ngayon, ay naging mabuti ang Diyos sa kabila ng lahat. Magsumikap, patuloy na manalangin at magpakabuti. Ito ang mga bagay na dapat natin pinagtutuunan ng pansin at oras. 

• Magpasalamat lagi sa mga biyayang natanggap. Ang isang taong marunong magpasalamat sa Diyos ay mga taong kuntento sa buhay. Ang mga taong kuntento sa buhay ay mga taong may kapayapaan ang puso at hindi naiinggit sa kanyang kapwa.